De nu steenrijke profvoetballer Cuadrado groeide op in een arm Colombiaans dorp.

Wat doet hij nu voor zijn dorpsgenoten en familie?

"De grond is hier magisch"

Profvoetballer Juan Cuadrado verdient zo’n 3,2 miljoen bij Juventus in Italië, maar hij groeide op in een arm dorpje aan de kust van Colombia. Jhenrriy (11) traint op hetzelfde veld in datzelfde dorpje en droomt van een carrière als prof.

Het is zeven uur in de ochtend en de zon brandt al fel in de Colombiaanse kustplaats Necoclí.

Het grasveld midden in het dorp ligt er verlaten bij. 

Maar dan komen er uit verschillende richtingen jongens aangefietst in tenues van grote internationale clubs.

Op ditzelfde grasveld speelde de wereldberoemde Cuadrado twintig jaar geleden ook als tienjarige jongen.

Het veld ligt er nog precies zo bij als toen.

De gemeente heeft alleen grote netten langs de randen geplaatst, omdat de ballen te vaak bij de aangrenzende huizen

naar binnen vlogen door de open ramen.

Sterke spieren

Necoclí is een arm dorp, maar de grond is hier magisch. Er komt heel veel talent uit deze streek”, vertelt trainer Antonio.

“De jongens spelen op het strand, en door het zand en de hitte is dat zwaar en moeilijk.

Daardoor krijgen ze enorm sterke spieren en uithoudingsvermogen.

Daarnaast trainen ze elke dag van zeven tot negen op het grasveld in het dorp.

Verkeerde pad

Lang niet alle jongens kunnen de vrijwillige bijdrage voor de training betalen, maar toch mag iedereen meedoen.

Antonio legt uit waarom hij dat belangrijk vindt. “Je leert meer dan alleen het spel. Je krijgt bijvoorbeeld discipline door de vaste trainingsmomenten, het eindeloos oefenen om je techniek te verbeteren en niet opgeven als je moe bent.

Veel jongens uit deze streek kiezen voor het verkeerde pad. Ze raken bijvoorbeeld aan de drugs.

Ze roken marihuana of bazooka, een goedkope pasta van cocaïne waar je heel verslaafd aan kunt raken.

” Antonio gelooft dat de voetbaltrainingen de kans hierop kleiner maakt.

Maar sterke spieren, uithoudingsvermogen, talent en discipline is niet genoeg.

Als je iets wilt bereiken als voetballer, heb je vooral ook geld nodig.

Bijvoorbeeld om ballen te kopen en shirts van de club, maar ook voor vervoer naar andere plaatsen.

Necoclí is een klein dorp, dus als je beter wordt, ga je naar een club in de stad.

Niet elk voetbaltalent heeft daar de financiële middelen voor.

Miljoenen

Veel Colombiaanse voetballers die het nu goed doen bij internationale clubs, komen uit dorpen als Necoclí en hadden het vroeger niet breed.

Zo gaat het verhaal over Cuadrado dat hij als kind maar één stuk speelgoed had: een bal.

Een groot verschil met zijn bankrekening nu. Daar staan heel wat miljoenen op.

Cuadrado heeft een marktwaarde van 25 miljoen euro en is daarmee de op twee na duurste speler van Colombia.

Voetbaltransfers leveren niet alleen verkopende clubs en de speler geld op.

Er profiteren nog veel meer mensen mee doordat de voetbalsport aan veel mensen werk geeft en de sponsoring voor veel geld

in de Colombiaanse staatskas zorgt.

Het is dus goed voor de hele economie van het land waar de voetballer vandaan komt.

Voetbaldeals leverden de Colombiaanse economie een paar jaar geleden maar liefst 1,4 miljard euro op.

Beroemd

De carrière van Cuadrado is dus goed voor het land Colombia, maar daar merken de bewoners van zijn geboortedorp niets van.

Ook al richtte de vleugelspeler zes jaar geleden een stichting op om de arme kinderen en hun ouders in zijn geboortedorp te helpen.

Vorig jaar gaf hij zo’n 600 euro voor nieuwe ballen en shirts. De mensen uit het dorp vinden dat niet genoeg.

Volgens hen kan de prof wel wat meer doen voor zijn oude dorpsgenoten.

Ze zouden bijvoorbeeld willen dat hij meer reclame maakt voor Necoclí.

Toch zijn ze ook trots dat een van de beste Colombiaanse voetballers uit hun dorp komt.

Bijna iedereen zegt dat Cuadrado familie of een vriend is en veel mensen hebben een foto van hem aan de muur hangen.

Hulp

Cuadrado is niet de enige voetballer van het Colombiaanse elftal die kinderen in arme gebieden helpt.

Ruim één derde van de Colombiaanse selectie heeft een eigen stichting.

De meeste helpen met geld, maar ze organiseren ook toernooien of stichten scholen.